Filago pygmaea
Asteraceae Compositae
Noms en français : Cotonnière naine, Évax nain.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Filago pygmaea & Ulex parviflorus
Filago pygmaea
Asteraceae Compositae
Noms en français : Cotonnière naine, Évax nain.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo Taio : Pancaro entresigna Fueio : basalo Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Filago Famiho : Asteraceae Famiho classico : Compositae Tribu : Gnaphalieae Ordre : Asterales
Coulour de la flour : Verdo Petalo : >6 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco - Roucaio Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Filago pygmaea L., 1753 (= Evax pygmaea (L.) Brot., 1804 )
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret Taio : 0,3 à 1,5 m Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 0,5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun Febrié à abriéu
Liò : Garrigo - Roucaio - Tepiero seco - Champino Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788